Já, láttu gamminn geysa fram
í gegnum lífsins öldur;
þótt upp þær stundum hefji hramm
ei hræðstu þeirra gnöldur.
Sjá, hvílík brotnar báru mergð
á byrðing einum traustum,
ef skipið aðeins fer í ferð,
en fúnar ekki’ í naustum.
Og mundu, þótt í votri vör
þú velkist fyrir sandi,
að bylgjur þær, sem brjóta knör,
þær bera þó að landi,
og stormur þurrkar segl í svip,
þótt setji’ um stund í bleyti,
og – alltaf má fá annað skip
og annað föruneyti.
