Styðjið hjálparsamtök sem aðstoða tekjuminni hópa.

Gefið það sem þið eruð ekki að nota.

Fátækt er til í hverju einasta landi. Yfir 8% af jarðarbúum lifa við hættulega mikla fátækt. Ljáið málstaðnum ykkar rödd.

Styðjið fyrirtæki sem greiða laun samkvæmt kjarasamningum.

Styðjið verkalýðsbaráttuna.

Spara pening.

Eyða ekki um efni fram.

Örlán til þróunnarlanda og kvenna – Microfinancing.

Standið vörðu um réttindi ykkar.

Eigi síðar en árið 2030 hafi sárri fátækt verið útrýmt alls staðar. Miðað verði við að enginn hafi minna á milli handanna en sem nemur 1,25 bandaríkjadölum á dag til að framfleyta sér.

Eigi síðar en árið 2030 búi a.m.k. helmingi færri karlar, konur og börn, óháð aldri, við fátækt eins og hún er skilgreind í hverju landi.

Innleidd verði viðeigandi félagsleg kerfi í hverju landi öllum til handa, þ.m.t. lágmarksframfærsluviðmið, sem styðji frá og með árinu 2030 allverulega við fátæka og fólk í viðkvæmri stöðu.

Eigi síðar en árið 2030 verði tryggt að allir, karlar sem konur, og þá einkum fátækt fólk og fólk í viðkvæmri stöðu, eigi jafnan rétt til efnahagslegra bjargráða og hafi sama aðgengi að grunnþjónustu, eignarhaldi á og yfirráðum yfir landi og öðrum eignum, erfðum, náttúruauðlindum, viðeigandi tækninýjungum og fjármálaþjónustu, þ.m.t. fjármögnun smærri fjárfestinga.

Eigi síðar en árið 2030 verði staða fátækra og fólks í viðkvæmri stöðu styrkt með fyrirbyggjandi aðgerðum til að bregðast við alvarlegum atburðum af völdum loftslagsbreytinga, efnahagslegum eða félagslegum áföllum, umhverfisskaða eða hamförum.

Tryggð verði margvísleg úrræði fyrir þróunarlönd, einkum þau verst settu, þar á meðal með aukinni þróunarsamvinnu, til að þeim standi til boða fullnægjandi og áreiðanleg aðstoð og hrint verði í framkvæmd áætlunum sem miða að því að útrýma fátækt í allri sinni mynd.

Mótuð verði traust umgjörð um stefnumál, alþjóðleg, svæðisbundin og á landsvísu, sem byggist á þróunaráætlunum sem taka einkum mið af stöðu fátækra og kynjamismunun, í því skyni að tryggja að aukið fjármagn fari í aðgerðir sem miða að því að útrýma fátækt.

Þótt lífskjör á Íslandi séu almennt talin góð í samanburði við þær þjóðir sem við viljum helst bera okkur saman við býr ákveðinn hópur landsmanna, bæði fullorðnir og börn, við kröpp kjör. Sá hópur þarf stuðning til að komast betur af og til að auka framtíðarlíkur á að börn festist ekki í fátækt heldur geti notið góðra tækifæra til menntunar, þroska og aukins félagslegs hreyfanleika.

Vinna við lágmarksframfærsluviðmið stendur yfir.

Um 28 prósent þeirra íbúða sem hlotið hafa stofnframlög eru félagslegar íbúðir sveitarfélaga, þar af eru sex prósent vegna sértækra búsetuúrræða fyrir fatlað fólk. Þá eru tuttugu prósent íbúðanna fyrir námsmenn og rúmlega sjö prósent fyrir öryrkja. Þá eru tæplega fjögur prósent íbúða sérstaklega ætlaðar öldruðum. Það sem eftir stendur 41 prósent, eru aðrar almennar íbúðir, einkum fyrir tekju- og eignalágt fólk á vinnumarkaði.

Hér má sjá mælikvarða yfirvalda á hvernig gengur að vinna í undirmarkmiðunum.