Verslið úr nærumhverfi.

Verslið vörur í litlum umbúðum og úr endurvinnanlegum efnum.

Minnkið sorpið.

Endurnýtið vörur.

Uppvinnsla (e. Upcycling).

Fullnýtið vörur.

Forðast að kaupa plast.

Skrá úrgang heimilisins.

Flokka rusl rétt.

Verslið „gallað“ grænmeti.

Kaupið sjálfbærar vörur

Verið meðvituð um uppruna og tengsl vörunnar sem þið kaupið.

Ekki panta vörur af netinu í blindni.

Hrundið verði í framkvæmd tíu ára rammaáætlunum um sjálfbæra neyslu og framleiðslu þar sem öll lönd, með hátekjuríkin í fararbroddi, grípa til aðgerða. Tekið verði tillit til þróunar og getu þróunarlandanna.

Eigi síðar en árið 2030 verði markmiðum um sjálfbæra og skilvirka nýtingu náttúruauðlinda náð.

Eigi síðar en árið 2030 hafi sóun matvæla á smásölumarkaði og hjá neytendum minnkað um helming á hvern einstakling um heim allan. Nýting í matvælaframleiðslu og hjá birgðakeðjum verði bætt, þ.m.t. við uppskeru.

Eigi síðar en árið 2020 verði meðferð efna og efnablandna umhverfisvænni á öllum stigum, sem og meðhöndlun úrgangs með slíkum spilliefnum, í samræmi við alþjóðlegar rammaáætlanir sem samþykktar hafa verið. Dregið verði verulega úr losun efna og efnablandna út í andrúmsloftið, vatn og jarðveg í því skyni að lágmarka skaðleg áhrif á heilsu manna og umhverfið.

Eigi síðar en árið 2030 hafi forvarnir, minni úrgangur, aukin endurvinnsla og endurnýting dregið verulega úr sóun.

Fyrirtæki, einkum stór og alþjóðleg fyrirtæki, verði hvött til þess að innleiða sjálfbæra þróun í starfsemi sína og veita upplýsingar um sjálfbærni í skýrslum sem gefnar eru út á þeirra vegum.

Stuðlað verði að sjálfbæru verklagi við opinber innkaup í samræmi við innlenda stefnu og forgangsröðun.

Eigi síðar en árið 2030 verði tryggt að fólk um allan heim sé upplýst og meðvitað um sjálfbæra þróun og hvernig það getur lifað í sátt við náttúruna.

Þróunarlönd fái stuðning til þess að auka vísinda- og tækniþekkingu í því skyni að þoka neyslu og framleiðslu í átt til aukinnar sjálfbærni.

Þróuð verði tæki til þess að fylgjast með áhrifum sjálfbærrar þróunar á ferðaþjónustu sem leiðir af sér störf og ýtir undir staðbundna menningu og framleiðslu.

Óhagkvæmar niðurgreiðslur vegna jarðefnaeldsneytis, sem ýta undir sóun, verði færðar til betri vegar með því að aflétta markaðshömlum, í samræmi við innlendar aðstæður, meðal annars með því að endurskipuleggja skattlagningu og leggja niðurgreiðslur niður í áföngum í ljósi skaðlegra umhverfislegra áhrifa. Tekið verði fullt tillit til sérþarfa og aðstæðna þróunarlanda og haldið í skefjum aðgerðum sem gætu haft skaðleg áhrif á þróun fátækra samfélaga.

Saman gegn sóun, stefna um úrgangsforvarnir 2016-2027, hefur það meðal annars að markmiði að draga úr myndun úrgangs, draga úr notkun einnota umbúða og stuðla að aukinni endurvinnslu og endurnýtingu.

Júni 2021 var gefin út stefna um meðhöndlun úrgangs 2021-2032, sem ber heitið Í átt að hringrásarhagkerfi.

Í aðgerðaáætlun í plastmálefnum, Úr viðjum plastsins, eru birtar 18 aðgerðir til að vinna gegn þeirri umhverfisvá sem plast í umhverfinu veldur.

Í tillögum að aðgerðum gegn matarsóun – skýrslu starfshóps er síðan að finna tillögur að 24 aðgerðum til að minnka matarsóun í allri virðiskeðju matvæla.

Á meðal aðgerða í aðgerðaáætlun í loftslagsmálum er að draga úr losun gróðurhúsalofttegunda frá byggingariðnaðinum og auka sjálfbærni í þeim geira.

Fullvinnsla hráefnis í sjávarútvegi hefur aukist til muna síðustu ár en auka má fullvinnslu afurða í landbúnaði.

Þá er markmið Matvælastefnu Íslands til ársins 2030 meðal annars að stuðla að sjálfbærri matvælaframleiðslu og að upplýsingar um uppruna, framleiðsluhætti, innihald og umhverfisáhrif matvæla verði aðgengileg neytendum.

Hér má sjá mælikvarða yfirvalda á hvernig gengur að vinna í undirmarkmiðunum.